زمانیکه شما و شریک زندگیتان از هم جدا می شوید، با مسائل قانونی زیادی سروکار خواهید داشت.
بعنوان مثال، شما باید در موارد حمایت مالی، نگهداری از فرزندان، و تقسیم اموال و دارائی خانوادگی خود تصمیم بگیرید.
شما می توانید جهت تعیین تکلیف این موارد به دادگاه مراجعه کنید. همچنین می توانید از توافقهای غیررسمی یا از روشهای حل اختلاف غیر دادگاهیAlternative dispute resolution – ADR استفاده کنید.
ADRچیست؟
روش حل اختلاف غیر دادگاهی یا ADR ، روش غیررسمی است برای حل مشکلات. طرفین می توانند باهم مذاکره کنند یا با یک نفر میانجی (واسطه) یا داور کار کنند.
مذاکره، میانجیگری و داوری راههای مختلف ADR هستند. در مورد مسائلی قانون خانواده شما مجبور به انجام ADR نیستید. شما و شریک سابق زندگیتان باید آزادانه آنرا انتخاب کنید.
اگر در فکر استفاده از ADR هستید، بایل وکیل صحبت کنید. در غیر این صورت، ممکن است از حق و حقوق های قانونی خود محروم بمانید.
زمانیکه شما و شریک زندگیتان از هم جدا می شوید، باید اموال خود را تقسیم کنید. اموال یعنی هر چیزی که شما مالک آن هستید،
مثل خانه (ها)، اتومبیل (ها)، اقلام شخصی و مربوط به منزل، حقوق بازنشستگی، حسابهای بانکی، و سرمایه گذاریهای دیگر بدهیها نیز جزو اموال بشمار میروند.
حق و حقوق در مورد اموال برای افرادی که قانوناً ازدواج کرده اند و افرادیکه تحت قانون عرفی Common-law باهم زندگی می کنند،
کاملا باهم فرق می کند. اگر شما تحت قانون عرفی زندگی می کنید، دارای حق و حقوقی نیستید که زنان مزدوج از آن برخوردارند.
اگر قانوناً ازدواج کرده اید، قانون دارای مقرراتی در مورد نحوه تشخیص ارزش واقعی اموال خانوادگی شما و تقسیم آنها می باشد.
قانون در اینجا، ازدواج را بصورت شراکت اقتصادی بررسی می کند.
زمانی که ازدواجی خاتمه می یابد، داراییها، ارزش افزوده شده اموالی ، و بدهیها که در طول ازدواج انباشته شده (سرمایه خالص خانواده) باید بطور مساوی تقسیم شوند.
اما اگر شما و شریک زندگیتان قانوناً باهم ازدواج نکرده اید ، در زمان جدایی (بطور اتوماتیک ) حق ندارید اموال خانوادگی را به دو قسمت مساوی تقسیم کنید.
برای ازدواج در انتاریو کانادا، سن شما باید حداقل 18 سالی باشد.
دو نوع مراسم ازدواج قانونی وجود دارد. شما می توانید مراسم مذهبی را از طریق سازمانهای مذهبی که لیست انها در متن قانونی ازدواج ذکر شده انجام دهید،
یا می توانید مراسم مدنی را توسط یک قاضی، امین صلح، فرد روحانی، یا سایر افراد مجاز به انجام مراسم ازدواج انجام دهید.
ازدواج و طلاق در کانادا
قانون خشونت در کانادا
یکی از حقوق اولیه انسانها، احساس امنیت در محیط خانواده و در امان بودن از ترس و آزار است.
این حق شامل حال تمام افراد بخصوص افراد آسیب پذیر جامعه، مانند زنان، کودکان، سالمندان و معلولین می شود.
متاسفانه، با وجود اینکه کانادا دارای قوانین سختگیرانه و بجایی در مورد تضمین امنیت و منزلت همه افراد است،
اما خشونت خانوادگی (به ویژه خشونت علیه زنان) همچنان بعنوان یک مشکل جدی در جامعه این کشور است.
این آزار رسانی ها ممکن است بصورت جسمی، جنسی، عاطفی، روانی، کلامی و یا مالی باشد.
در کانادا، زنان از وضعیت و حقوق قانونی مشابه مردان برخوردار هستند. بیشتر مردان کانادایی به زنان بطور برابر احترام می گذارند (از نظر اجتماعی در محل کار و در خانه).
خشونت علیه زنان خلاف قانون محسوب می شود. زنان و کودکان برای در امان بودن، از حق حمایت قانونی برخوردار هستند.
پلیس کانادا
ماموران پلیس در کانادا، برای اجرای قانون، حفظ نظم و صلح در جامعه، و حفاظت از عموم مردم فعالیت می کنند. هر کس باید از نیروهای پلیس، انتظار صداقت و عدالت را داشته باشد.
در کانادا هم مردان و هم زنان می توانند به عنوان افراد پلیس به خدمت مشغول شوند و با آنها باید با احترام یکسان رفتار نمود.
در کانادا سه رده مختلف از نیروهای پلیس وجود دارند: شهری، استانی و فدرال ، همه آنها به جز سه استان از مسئولیت اجرای قانون استان در برابر پلیس سلطنتی کانادا (RCMP) که نیروی پلیس ملی محسوب می شود، معاف هستند.
مسئولیت کلانترهای کانادا در درجه اول در ارتباط با خدمات دادگاه ها (مانند امنیت در داخل و اطراف دادگاه، انتقال زندانیان بعد از دستگیری ، انجام وظیفه در جریان دعاوی قانونی، وصول جریمه و غیره) می باشد.
نگهبانان امنیتی، نگهبانهایی هستند که الزاما مسئولیت اجرای قانون را ندارند. آنها معمولا برای حفاظت از اموال و کسب اطمینان از اینکه کسی به اموال دیگران صدمه نمی زند به کار گرفته می شوند . گاهی اوقات آنها وظایف گسترده تری نیز دارند.